Dzieła pochodzące z kraju: Polska

08.08.2019 Miłosz Waligórski

kolor przemilczanych liter

wywalili mnie z roboty przez tyle lat nie mogli mnie ruszyć a teraz przyszedł nowy szef i na dzień dobry pokazał mi drzwi jak to? wezwał mnie do siebie i mówi człowiek jest jak litera martwy blady niewyraźny trup w...
Czytaj dalej >>
06.08.2019 Andrzej Stasiuk

«Бабка и ду́хи» из сборника «Грохов»

Моя бабка жила в Подлясье. Хата стояла не в деревне. Это называли «выселками» — свободно раскиданные дворы, отделенные друг от друга осиновыми рощами и шпалерами старых остроконечных тополей. Дом был окружен садом. Летом, в разгар дня, здесь царила прохлада. Яблони...
Czytaj dalej >>
06.08.2019 Ziemowit Szczerek

Medzimorie

Konečná A ja mám Slovensko rád. Orieškovi vždy vravievam: hovor si, čo chceš, ale ja mám Slovensko rád. „A Slovensko ťa má v riti,“ odpovedá Oriešek a asi má pravdu. Prešli sme cez poľsko-slovenskú hranicu pri Koniecznej a zaparkovali sme. Nebolo celkom zrejmé, čo...
Czytaj dalej >>
06.08.2019 Jurij Zawadski

Вибори (в)

Знайшов на собі кілька заполітизованих крапель, на які ти вже не відповідаєш. І я залишаюся з ними посеред виборчого дощу. Прокляття всім, хто став собою, природньо відгризаючи собі ногу заради вибору між чужим і чужим. А від тебе — ні...
Czytaj dalej >>
02.08.2019 Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

VII

Za miastem, nad urwiskiem, u brzegu jeziora, Blaskiem w niebo uderzając ostrym, Leży ławica miednic i dzbanów blaszanych, Których dno czas żarłoczny rdzawą szczęką przeżarł... Jest jakaś duszna poezja W niedoli tego wybrzeża, Jak gdyby się choremu śniła Polinezja I...
Czytaj dalej >>
02.08.2019 Miłosz Waligórski

naba

vispirms dzīvoji aiz dubultsienas atgriezies par vienu sienu plānākā mājā bija cita atbalss bija cita asins duna un vai tad to var saukt par atgriešanos varbūt tikai tobrīd aizvien ne savām kājām pirmoreiz pārkāpi šo slieksni šis slieksnis nodilis šis...
Czytaj dalej >>
02.08.2019 Miłosz Waligórski

pępek

najpierw mieszkałaś za podwójną ścianą wróciłaś do domu o ścianę mniej inne było echo inne było tętno czy można więc nazwać to powrotem może dopiero wtedy – wciąż na nie swoich nogach – pierwszy raz przekroczyłaś ten próg ten próg...
Czytaj dalej >>
02.08.2019 Miłosz Waligórski

tuvās gaismas

Vlodzimežam Pazņevskim aizbraukšanas dienā lija zeme staigna visur vienas peļķes un māte viņam vēl nopakaļ no krūkas izlēja ūdeni bija jāatgriežas pirms šis ūdens pazūd viņš atgriezās pēc gadiem sausums izkaltējis visu vojevodisti māls saplaisājis mitekļi tukši plakstiņš neapēno nevienu...
Czytaj dalej >>
02.08.2019 Miłosz Waligórski

światła mijania

                              Włodzimierzowi Paźniewskiemu aura była deszczowa na odjezdnym grunt grząski wszędzie stały kałuże lecz matka i tak wylała za nim wodę z dzbanka wrócić miał nim...
Czytaj dalej >>
02.08.2019 Miłosz Waligórski

noklusēto burtu krāsa

izsvieda mani no darba gadu gadiem nevarēja mani izkustināt bet nu atnāca jaunais šefs un labdiena vietā parādīja man durvis kā tā? iesauca mani pie sevis un saka cilvēks ir kā burts miris blāvs un neizteiksmīgs mironis zārkā kamēr neparādās...
Czytaj dalej >>
01.08.2019 Miłosz Waligórski

satelīta šķīvis

(dots pret dotu) Kam lemts atdzimt dziesmā, tam jāmirst zemes dzīvē. Frīdrihs Šillers Dārzā vai kapos (tagad nav svarīgi, bet tie patiešām bija pasaules kara frontēs kritušo kareivju kapi) večuks pļāva zāli ar pļaujmašīnu. Aiz sētas pa taku gāja večiņa....
Czytaj dalej >>
01.08.2019 Miłosz Waligórski

suņu rejas līdz debesīm nepaceļas

Pie lieltirgotavas “Hermess”, paslējis purnu, rej suns. Ir nakt, debesīs mirguļo zvaigznes. Re, nupat viena nokrita.   © Copyright for the Latvian  translation by Marians Rizijs
Czytaj dalej >>
01.08.2019 Miłosz Waligórski

dwie siostry i król

Racja jest po stronie tych, którzy piszą, a nie po stronie tych, którzy z jakiegoś – zapewne ważnego – powodu nie piszą. Janusz Drzewucki (szeherezada) uratowało go mówienie po ciemku kiedy z okien wylewa się pomyje szedł wąską uliczką dubrownika...
Czytaj dalej >>
01.08.2019 Miłosz Waligórski

da capo

Kungs un kundze (“kaimiņ, “kaimiņien”) lēnām, ritmiskām kustībām, pēdējiem spēkiem rāpās, nepārmijot ne vārda, ieturot pieklājīgu distanci, kuru tikai virsotnē, iespējams, bezspēkā apjaušot lavīnas nenovēršamību – pēkšņi saīsināja viņas zvaigāšana: “Jā, izdrāz, jākli, izdrāz mani, plancku!” – zilbi pa zilbei...
Czytaj dalej >>
01.08.2019 Miłosz Waligórski

da capo

Pan i pani („sąsiedzie”, „sąsiadko”) rozkołysani w rytmicznym, monotonnym ruchu mozolnie wspinali się bez słowa, zachowując do siebie grzecznościowy dystans, który dopiero u szczytu – być może z bezsilności wobec zbliżającej się lawiny – nagle skróciło jej plugawe rżenie: „Tak,...
Czytaj dalej >>