Dzieła w języku: polski
*** (to najszczęśliwszy czas)
* to najszczęśliwszy czas w moim życiu mówi jest jak życie po śmierci samo życie zamiast śmierci tego się nie da objaśnić i też nie trzeba nie sposób było przewidzieć nie sposób nie przyjąć natychmiastowo że idziesz pomiędzy martwymi domami...
Czytaj dalej >>
*** [dławię się ciemnością]
dławię się ciemnością jak więziennym czajem – ani nie rozgrzewa, ani nie gasi pragnienia Copyright for Polish translation Kasia Ioffe, 2021 Tłumaczenie powstało na warsztatach Rozstaje 2021 finansowanych przez Visegrad Fund The translation was created during the Rozstaje 2021...
Czytaj dalej >>
Pomnik w miejscu fabryki «Topf i Synowie»
To nie ja siedzę na balkonie w jesiennym upale. Mam na imię Kurt Prüfer i bracia Topf nie płacili mi tak długo, że zacząłem pracować za popiół. Ale mniejsza o to – nazywam się Kurt Prüfer, jestem niemieckim inżynierem. Co...
Czytaj dalej >>
Samotność
fragment z „Sanatorium pod klepsydrą” Siedzę i słucham ciszy. Pokój jest po prostu wybielony wapnem. Czasem na białym suficie wystrzeli kurza łapka pęknięcia, czasem płatek tynku obsuwa się z szelestem. Czy mam zdradzić, że pokój mój jest zamurowany? Jakżeż to?...
Czytaj dalej >>
*** (pod koniec listopada)
Pod koniec listopada sny chyłkiem, bezszelestnie miną granicę świata i ugnie się przed nimi jawa – smętna kraina, leżąca wśród pustyni, gdzieś nad wąwozem chłodu, gdzie w zimę spływa jesień. Cicho ulegnie jawa, broń bez sprzeciwu złoży. Początek nowej ery...
Czytaj dalej >>
Book from the Sky
cztery tysiące nieistniejących hieroglifów – historia mojej trwogi wyryta milczeniem w drewnie. cztery tysiące nieistniejących hieroglifów – instalacja moich snów w muzeum bezsenności: obracam się na białych prześcieradłach stronic, obijam miękkie ściany okładek, płaczę w supeł kaftanu bezpieczeństwa. cztery tysiące...
Czytaj dalej >>
Inne znaczenie. Kto wie…
Każdy chce zyskać choć okamgnienie, Bo czas u schyłku jest na wagę złota. Asteroida spaść ma na ziemię Niebawem, nieba otwierając wrota. Czy czas żałować, lamentować? – Nie! Wszak dano Słowo! (może nieopatrznie...) Czy dotrzymane będzie? Ach, kto wie… Słowa...
Czytaj dalej >>
Na wakacje z deszczem
Krew stygła w żyłach, kiedy jesień Smagała duszę (lecz nie takim Rzęsistym deszczem, co w afekcie Styczniowi głowę ściął przed laty, I nie tym, co calutki wrzesień Lał...), parasole zaś wiatr chwatki Kradł i roznosił po bezkresie. Dzień, ledwo żywy,...
Czytaj dalej >>
Ku niebu
(fragment) Z nieba stal się lała, wokół szalał Wiatr – północny, twardy niczym skała. Ludzie szli wśród ulewy, wśród szkwału. Deszcz na wylot przeszywał ich ciała. Szli jak jeden mąż do tego kraju, Szli przed siebie – niezłomni, zawzięci, Światu...
Czytaj dalej >>
czy w naszym kranie jest ciepła wojna
czy w naszym kranie jest ciepła wojna czy w naszym kranie jest zimna wojna jak to naprawdę nie ma wojny obiecali że będzie po południu przecież było ogłoszenie „dostawa wojny zostanie wznowiona po godzinie czternastej” już trzy godziny bez wojny...
Czytaj dalej >>
Jak traktorzysta pokochał traktorzystę
Głucha białoruska wieś w rejonie oszmiańskim obwodu grodzieńskiego. Mieszka tu razem dwóch mechaników-gejów: Walerij Sidorienko (35 lat) i Siergiej Ostapczuk (33 lata). Ich historię zapisała Alona Sojko. Walerij: No urodziłem się w tej wiosce, mieszkam tu do dziś, nazywa się...
Czytaj dalej >>
Co znaczy ta chmura motyli?
Co znaczy ta chmura motyli? Czy to jest powitanie czy atak? Może jesteśmy zbyt spójni i przeszkadzamy im w zabawie? Może już za chwilę słoń rozpadnie się na tysiące motyli i spadnie na nas motylą burzą? Może słonie tylko udają...
Czytaj dalej >>
*** [jak wam pomóc]
* jak wam pomóc pyta szwedzkie radio jak was wesprzeć powtarza pytanie telewizja spróbujcie uwierzcie w nasze szczęście dzielić cierpienie to za mało tylko podzielona radość pomnoży nasze siły pomoże wyjść na światło 12.03.2021 przeł. Agnieszka Sowińska
Czytaj dalej >>
*** [Skąd fruniecie, ptaki?..]
*** – Skąd fruniecie, ptaki? Jakim wichrem gnane? – Przychodzimy z miasta, które jest już martwe. Idziemy, kapelanie, z pokorą, nie trwogą. Powiedzcie swoim: strzelać nie ma już do kogo. Mieliśmy swoje miasto – z żelaza i cegły....
Czytaj dalej >>
Z wiekiem
Niepostrzeżenie Upływa czas. Raz upał szaleje, Raz zima. Życie jeszcze Nie puszcza nas, Ale zbyt mocno Nie trzyma. Tłumaczenie powstało na warsztatach Rozstaje 2021 finansowanych przez Visegrad Fund The translation was created during the Rozstaje 2021 workshop supported by...
Czytaj dalej >>