Dzieła w języku: polski
*** [Ludziom o pięknych twarzach]
Ludziom o pięknych twarzach łatwo wykręcić do tyłu ręce. Ludziom o pięknych twarzach łatwo spuścić łomot Jeśli zrobić to solidnie, twarz zniekształci się, ale pozostanie piękna. Ludzi o pięknych twarzach można upchać w więźniarce jak śledzie. Zaśpiewają w niej wiele...
Czytaj dalej >>
*** [Zeszłego lata]
Zeszłego lata wybrałem się samochodem z Rygi do Lwowa, na BlaBlaKarze próbowałem znaleźć kogoś, kto chciałby jechać w tę samą trasę — bez skutku, tylko jakaś kobieta poprosiła o odebranie w Augustowie teczki z dokumentami, umówiła spotkanie z posłańcem w...
Czytaj dalej >>
Schronisko (wybrane rozdziały)
Ciastka Dobiegł końca ulubiony program bezdomnych Qui veut gagner des millions, jadalnia zaczęła pustoszeć. Zostało z dziesięć osób drzemiących na krzesłach. Szefie, odezwał się nagle Boullay, nie zostało nic z kolacji? Zajrzałem do lodówki, nic ciekawego: buraki i surówka z...
Czytaj dalej >>
Afrykańska Polka
– Czy nie jest pan czasem Polakiem? – spytała pani Kotou. – Mówi pan z akcentem, który znam, a poza tym… wie pan, do kogo jest pan podobny? Do naszego papieża! Ramiona pani Kotou zadrgały, zdjęła okulary, przetarła oczy wierzchem dłoni...
Czytaj dalej >>
Grób żebraka
Bogaty krewny zapisał mi w spadku pochmurne niebo nic mniej i nic więcej wprost w moje ręce splecione na sercu to niebo teraz po kropli się skrapla gdy w grób zielony niebo mi się sączy minioną młodość wspominam bez żalu...
Czytaj dalej >>
Fragment powieści „Najdłuższe czasy”
– A ja myślę tak – kontynuował za rogiem Weresajew. – Kola to chemik, pisarz i człowiek. Kola ma, nawiasem mówiąc, lat pięćdziesiąt pięć i mieszka w tym kraju. Co i komu powinienem udowadniać? Być żywym i prawdziwym, Sokratesie, oto...
Czytaj dalej >>
Życie masona Cypierowicza
Jefim Abramowicz był inżynierem, ale wśród rodziny i przyjaciół znany był jako mason. Wracając z pracy do domu, Jefim Abramowicz zawsze wstępował do Delikatesów. Wszyscy wiedzieli, że człowiek, który chce coś kupić, w Delikatesach nie ma nic do roboty. Jefim...
Czytaj dalej >>
Próba zwięzłych wypowiedzi
Kiedy po raz pierwszy usłyszałem (właśnie: nie przeczytałem, a usłyszałem od rodziców na jakimś większym spotkaniu przy stole) aforyzmy Stanisława Jerzego Leca, miałem czternaście lat. Paradoks jako forma istnienia myśli uwiódł mnie natychmiast i dożywotnio. Moje próby “mówienia zwięźle, by zdanie...
Czytaj dalej >>
17 sierpnia 1924, Batz-sur-Mer
przepisawszy na czysto pierwszą stronę dowodu lematu o zbiorach domkniętych w przestrzeni normalnej gramoli się zza wielkiego dębowego stołu i rozbiera do kąpielówek przez okno wpadają bryzgi Atlantyku w domu jest tylko jeden pokój w nim dwa łóżka dwa nieprzecinające...
Czytaj dalej >>
*** [Myślę, że jak przylecę]
Myślę, że jak przylecę, będziesz już spać. Zdrzemnę się w salonie, żeby cię nie budzić, Przepakuję walizkę i znów na lotnisko — Jeszcze zanim wstaniesz do pracy. W samolocie z kieszeni każdego fotela wystaje Czasopismo z twoim tekstem o Biennale...
Czytaj dalej >>
Walizka bez dna
(fragment powieści Magnetyzm) To było bardzo upojne lato, jerzyki między budynkami krzyczały tak przejmująco i melancholijnie, jakby ktoś im zapętlił w słuchawkach Hotel California. Gadżet upychała podkoszulki i majtki do wysłużonej czarnej walizki. Spodnie od dresu Loszy Smażonego wisiały malowniczo...
Czytaj dalej >>
Trzy wiersze z tomu „Metrofobia”
AUTOBIOGRAFIA kiedy się urodziłem ja myrosław mykołajowycz łajuk „była przepiękna lipcowa noc” 31 lipca 1990 roku jak zapisała mama w albumie „nasze dziecko” później odnotowała w jakim wieku zacząłem dodawać liczby pierwsze a jeszcze później… …najlepsze wiersze im...
Czytaj dalej >>
Żelazkiem za linię
Płócienna chusteczka w kratkę, bardzo stara, nieoczekiwanie znalazła się wśród wypranych rzeczy, nie wymaga jednak szczególnego traktowania, wystarczy, że żelazko będzie ostrożne, że wygładzi kanty, które pamiętają, że na tych polach łzy przegrały w szachy z jesiennym katarem. ...
Czytaj dalej >>
hierarchowie
* hierarchowie gwałceni milicyjną pałką że aż pęka macica na rodzinnym synodalnym zdjęciu z aresztu okrestino hierarchowie pokornie skrywający ciemne sińce w jedwabnych fałdach odświętnych szat z przebitymi dłońmi na kolanach na całe gardła w których głęboko utkwiły milicyjne pałki...
Czytaj dalej >>
Z miłości do ciemnego lasu
PIEŚŃ LUDZKICH DZIECIĄT O STAREJ OKCE IDĄCEJ DO DOMU Ludzkie dziecięta, głupie człowiecze dziatki chowają się za gałązkami w zimowym lesie, śledzą starą Okkę. Stara Okka idzie ścieżką do swojego domu; za ścieżką – jezioro, pada śnieg. Dzieci śledzą Okkę i w...
Czytaj dalej >>