(kolorowanka)
długo dorysowywaliśmy rycerzowi miecze
miał być niebieski i nieśmiertelny ale ty
nagle zmięłaś go w ręku
patrząc mi w oczy z tą dziecięcą szczerością
która nomen est omen (trochę łaciny
nie zaszkodzi u progu średniowiecza)
– jest rozbrajająca i uzbraja w cierpliwość
król
krzyknęłaś król jest nagi najpierw jego
trzeba ubrać bo zmarznie
i jeszcze zacznie kichać na nasze królestwo
wziąłem więc nożyczki i wystrzygłem
mu z papieru majtki
majtki dla monarchy
brawo tata brawo klasnęłaś w dłonie
będziesz dobrym krawcem
oto ty
i dorysowałaś mi cień
odtąd go kolorujesz
