Dzieła związane z tagiem: powrót
Z miłości do ciemnego lasu
PIEŚŃ LUDZKICH DZIECIĄT O STAREJ OKCE IDĄCEJ DO DOMU Ludzkie dziecięta, głupie człowiecze dziatki chowają się za gałązkami w zimowym lesie, śledzą starą Okkę. Stara Okka idzie ścieżką do swojego domu; za ścieżką – jezioro, pada śnieg. Dzieci śledzą Okkę i w...
Czytaj dalej >>
* * * [Co ulepisz z chmur, muzyko?]
Co ulepisz z chmur, muzyko? Dzieciństwo. Nie starczy ci surowca. Daj mi tylko zapach. I – czym pachną chmury? Kurzem, ciepłym deszczem. Pokojem, w którym już raz byłeś. (Deszcz puszcza się chmur i spada). Ilustracja Anny Waligórskiej, 30/30 cm,...
Czytaj dalej >>
Мы любим тебя, темный лес
ПЕСНЯ ЧЕЛОВЕЧЕСКИХ ДЕТЕНЫШЕЙ ПРО СТАРУЮ ОККУ, ИДУЩУЮ ДОМОЙ ПО ТЕМНОМУ ЛЕСУ Человеческие детеныши, глупые человеческие детки, прячутся за ветками в зимнем лесу, следят за старой Окку. Старая Окку идет по тропе к своему дому; за тропой – озеро, падает снег....
Czytaj dalej >>
Nie ma raju dla niewolników
I. Śniło mu się, że jest kobietą – i to nie taką sobie zwyczajną kobietą, a staruchą, i to nie taką sobie zwyczajną staruchą, a zgrzybiałą Żydówką o małej ptasiej główce, w cudacznej, nastroszonej niczym jeż peruce, długiej, spranej sukience...
Czytaj dalej >>
И нет рабам рая (фрагмент)
I. Ему снилось, будто он женщина и не просто женщина, а старуха, и не просто старуха, а дряхлая еврейка в нелепом, топорщившемся ежовыми иголками и покрывавшем ее крохотную птичью голову, парике, в длинном, застиранном до дыр, ситцевом платье, в тупоносых,...
Czytaj dalej >>
światła mijania
Włodzimierzowi Paźniewskiemu aura była deszczowa na odjezdnym grunt grząski wszędzie stały kałuże lecz matka i tak wylała za nim wodę z dzbanka wrócić miał nim...
Czytaj dalej >>
*** [Mūzika, ko tu uztaisīsi]
Mūzika, ko tu uztaisīsi no mākoņiem? Bērnību. Tev nav vielas. Man pietiek ar smaržu. Kā tev mākoņi smaržo? Pēc putekļiem siltiem un lietus. Pēc telpas, kurā Tu reiz biji iegājis. (Lietus atlaižas vaļā no mākoņa un krīt)
Czytaj dalej >>