Dzieła pochodzące z kraju: Polska
Potop (fragmenty)
Zawodne były sposoby Trzask, brzdęk, trzask. Jaki klekot! Jaki wiatr! Było już o ocaleniu, o klątwie, teraz będzie o depresji. O depresji, w której Zośka była pogrążona. I o tym, jak szukała sposobu, żeby się wydobyć, jak jej się...
Czytaj dalej >>
Потоп (фрагменти)
Способи підводили Тріск, брязкіт, тріск. Що за клекіт! Що за вітер! Уже було про спасіння і прокляття, тепер буде про депресію. Про депресію, в яку Зоська була занурена, як шукала способу з неї вибратись, як стало гірше і як...
Czytaj dalej >>
Runo i wyżej (Dom ech)
Drzewa się obudziły, ale jeszcze patrzą po sobie, jakby się nie znały, wciąż nic im nie mówi słowo „las”. Wkrótce wszystko się wyjaśni, dzień puszczę zewrze i po nocy zwierzę wyłoni z siebie mruk. Z nieładu sercokształtnych dłoni echa wyklaszcze...
Czytaj dalej >>
zdrada
(środek strzykwy) budzę się o czwartej nad ranem i jest mi dobrze („nikomu nie jest dobrze o czwartej nad ranem”) mrowienie w ścianie za ścianą kobieta dochodzi. ziewam właśnie osiągnęła orgazm chichot z wysokiego c córeczka z tego będzie a...
Czytaj dalej >>
Ruth
Ruth Maier, pochodząca z żydowskiej zeświecczonej rodziny wiedeńskiej, uciekła w 1939 r. przed wojną do Norwegii. Została aresztowana 26 listopada 1942 r. i tego samego dnia deportowana na SS Donau. Gdy przybyła do Auschwitz 1 grudnia 1942 r., zaprowadzono ją...
Czytaj dalej >>
majtki dla monarchy
(kolorowanka) długo dorysowywaliśmy rycerzowi miecze miał być niebieski i nieśmiertelny ale ty nagle zmięłaś go w ręku patrząc mi w oczy z tą dziecięcą szczerością która nomen est omen (trochę łaciny nie zaszkodzi u progu średniowiecza) – jest rozbrajająca i...
Czytaj dalej >>
P.S.
In Memoriam Adam Zagajewski Świat, Adamie, jest czasami prześmiewczy, ma oczy sarny, lustra weneckie, czarne morze. Tysiące świateł z drugiego brzegu nadaje tajną wiadomość, która mówi: „nie bądź nigdy samotny, człowieku”, czyli „zapomnij o sobie”. Świat ma prześwity piękna, które...
Czytaj dalej >>
Możliwość
Miej to za sobą w kolejnym mieście kolejnego kraju, którego język znasz w połowie, to znaczy do osiemdziesiątej ósmej strony biografii Gottfrieda Benna, który widział głodne zwierzę wojny penetrujące berlińskie ulice, po których chodziła Käthe Kollwitz z domu do pracowni,...
Czytaj dalej >>
Tejrezjasz szuka asystenta
A jeśli, pyta Odyseusz, to jest nieodwracalne i stracę miłość? Trudno jednak się rozstać, wyspa jest idyllą, w ogrodzie pękają od soku dojrzałe śliwki. Tejrezjasz odradza, Kalypso się starzeje, Odys, zresztą nie mogę cię zatrudnić, jesteś ciągle w rozjazdach, lepiej...
Czytaj dalej >>
Можливість
Поклади цьому край у черговому місті чергової країни, чию мову ти знаєш наполовину, тобто до вісімдесят восьмої сторінки біографії Готфріда Бенна, що бачив, як голодний звір війни нишпорить берлінськими вулицями, де ходила Кете Колльвіц з дому до майстерні, з майстерні...
Czytaj dalej >>
Тіресій шукає помічника
А якщо, запитує Одіссей, це неминуче і я втрачу кохання? Адже важко розлучатися, острів сама ідилія, в саду стікають соком перестиглі сливи. Тіресій відраджує, Каліпсо старіє, Одіссею, зрештою я не можу тебе взяти на роботу, ти весь час у роз’їздах,...
Czytaj dalej >>
візьміть насіння соняшника, хлопці
до кишені, бо будете тут лежати • думки про склад тіста, результатом яких є прості та зрозумілі дії: передавання чогось із рук у руки як при сівбі • будете тут лежати, мовила бабуня, яка пережила Голодомор, Гітлера і Сталіна •...
Czytaj dalej >>
weźcie ziarna słonecznika, chłopcy
do kieszeni, bo będziecie tu leżeć • myśli o strukturze ciasta z których wynikają czynności proste i zrozumiałe: podawanie rzeczy z rąk do rąk jak siew • będziecie tu leżeć, mówiła babinka która przeżyła Hołodomor, Hitlera i Stalina • słuchajcie...
Czytaj dalej >>
Jęk
Jęk, to Bucza i Mariupol. To konająca matka obojga imion. Coś, czego nie znają słowniki zmieszane z ziemią, szczątkami ciał i zdradzonymi spojrzeniami dzieci. Czego nie znają gwarancje i umowy. I, w gasnących oczach i błyskach mdlejących fleszów, uściski prezydenckich...
Czytaj dalej >>
P.S.
Пам’яті Адама Загаєвського Світ, Адаме, буває подеколи насмішкуватим, у нього очі сарни, венеційські дзеркала, чорне море. Тисячі вогнів з іншого берега передають таємне повідомлення, яке промовляє: «не будь ніколи самотньою, людино», тобто «забудь про себе». Світ має просвітки краси, які...
Czytaj dalej >>