Tamás Jónás
Tamás Jónás (ur. 1973) ‒ węgierski poeta, pisarz i programista. Studiował hungarystykę i sanskryt na Uniwersytecie im. Loránda Eötvösa, uczęszczał także do Akademii Technicznej w Győr i do budapeszteńskiej szkoły buddyjskiej. Wiersze publikuje od 16 roku życia, dotychczas wydał osiem samodzielnych tomików poetyckich.
W 2009 r. w wieku 22 lat opublikował debiutancką autobiograficzną powieść „Cigányidők” (Czas Cyganów), która podobnie do jego późniejszych tekstów prozatorskich dotyka losu ludzi żyjących na marginesie społeczeństwa. Laureat szeregu nagród literackich, m.in. Nagrody im. Jánosa Aranya, Nagrody Literackej AEGON oraz Stypendium Herdera.
Utwory
Człowiek spoza
Zacząłem pojmować. Tłumaczę to owcom: nikt ich nie pilnuje, zmrok, pusta droga, od dziś każda owca może stać się wolna, muszę je otoczyć wierszami jak fosą. Żyjemy samotnie, tknięci melancholią. Bóg wolno dyktuje historię stworzenia. Jedzenia tu jest w bród....
Czytaj dalej >>
Klamry
Odkąd się rozwiedliśmy, [po rozprawie padliśmy sobie ze łzami w ramiona] zacząłem palić [puściłem z dymem 36 lat niepalenia] zacząłem pić [32 lata brzydziłem się alkoholu] zacząłem podrywać kobiety, stare i młode wysiaduję przed gwarnymi placami zabaw [synowie już z...
Czytaj dalej >>
Zárójelek
mióta elváltunk (a bíróságról kilépve zokogva megöleltük egymást), rászoktam a dohányzásra, 36 füstbe nem ment év után, elkezdtem alkoholt inni (32 éven át undorodtam tőle), szépeket kezdtem hazudni lányoknak, asszonyoknak, el-elidőzöm a hangos játszóterek mellett (az én fiaim már kinőtték...
Czytaj dalej >>
Хопіць!
Расці, як дрэва, проста – зусім не дастаткова. Скрозь гісторыю нельга прайсці наўпрост, як вольны электрон проходзіць праз цела. Мала будзе аплаціць самому ці папалам. Трэ не толькі прыйсці, але й ісці далей. Няўжо хто пустым, тупым гультаём быць можа...
Czytaj dalej >>
Я знадворку
Я пачаў разумець. Паведамляю чарадзе, што ніхто яе не беражэ. Прыцемкі пустыя. Ад сёння ўсе людзі – раўнапраўныя. Разумець сваю свядомасць. Любы мой верш – крапасная мураванка. Тут самота, мы ведалі. Беласнежны смутак. Гасподзь апавядае запаволенае стварэнне. Ежы, пітва –...
Czytaj dalej >>
Дужки
Відколи ми розлучилися (на порозі ми кинулися одне одному з плачем в обійми) я почав палити (пустивши за вітром 36 років без тютюну) почав пити (а 32 роки гидував алкоголем) почав підбивати клинці до старших і молодших жінок сидіти перед...
Czytaj dalej >>
Elég!
Nem elég úgy növekedni, ahogy a fák. Mint kötetlen elektronok a testen, a történelmen nem elegendő úgy vonulni át. Nem elég egyedül megfizetni, vagy felesben. Nem csak megérkezni kell, menni kell odább. Kik lehetnek olyan fásult, lusta ostobák, hogy így...
Czytaj dalej >>
Dość!
Nie wystarczy rosnąć jak drzewa. Nie wystarczy przetoczyć się przez historię jak wolne elektrony po ciele. Nie wystarczy zapłacić samemu albo po połowie. Nie tylko dojść, ale dalej iść trzeba. Kim są ci leniwi, znużeni głupcy, mówiący: tak, kiedyś kochałem?...
Czytaj dalej >>
Kint vagyok
Elkezdtem érteni. Tudatom a nyájjal, nem vigyáz rá senki. Alkony van, üres. Mától minden ember egyenragú lesz. Érteni tudatom. Minden versem várfal. Magány van itt, tudtuk. Hófehér a bánat. Lassított teremtést narrál a jó Isten. Étel, ital bőven. Csak éppen...
Czytaj dalej >>
Elég!
Nem elég úgy növekedni, ahogy a fák. Mint kötetlen elektronok a testen, a történelmen nem elegendő úgy vonulni át. Nem elég egyedül megfizetni, vagy felesben. Nem csak megérkezni kell, menni kell odább. Kik lehetnek olyan fásult, lusta ostobák, hogy így...
Czytaj dalej >>