Wybierz wersję:

Człowiek spoza

<

Zacząłem pojmować. Tłumaczę to owcom:
nikt ich nie pilnuje, zmrok, pusta droga,
od dziś każda owca może stać się wolna,
muszę je otoczyć wierszami jak fosą.
Żyjemy samotnie, tknięci melancholią.
Bóg wolno dyktuje historię stworzenia.
Jedzenia tu jest w bród. Tylko soli nie ma.
Zaraz się wyzwolą spod ospałej tuszy,
ulecą do nieba wszystkie moje dusze.
Kto nie traci ducha, traci coś innego.
Zadziwiające, jak kurczowo trzymają się życia swego
cierpiący. Paradują po ulicach wymalowane
łzy. Prosto, na krzyż. I nie zawsze na marne.
Opieram swą głowę o szarej wody fontannę
i gdzieś w głębi serca jeszcze chwilę wierzę,
gdy szykują dla mnie ostatnią wieczerzę.

 

Tłumaczenie powstało na warsztatach Rozstaje 2021 finansowanych przez Visegrad Fund
The translation was created during the Rozstaje 2021 workshop supported by the Visegrad Fund

Wybierz wersję:

Я знадворку

Я

Я пачаў разумець. Паведамляю чарадзе,
што ніхто яе не беражэ. Прыцемкі пустыя.
Ад сёння ўсе людзі – раўнапраўныя.
Разумець сваю свядомасць.
Любы мой верш – крапасная мураванка.
Тут самота, мы ведалі. Беласнежны смутак.
Гасподзь апавядае запаволенае стварэнне.
Ежы, пітва – багата. Аднак солі няма.
У мяне шмат душ. Колькі дзён яны вылятаюць з цела
майго, што спіць глыбока. Раскоша запамарокі.
Калі б не душа жаўцела, дык пажаўцела б іншае.
Жудасна, наколькі пакутнікі ўвесь час хочуць жыць.
Ідзе дваровы карагод бутафорскіх слёз.
Скразная блытаніна. І не ўсё дарэмна.
Я галаву складу на калодзеж лужынаў.
Мне ўжо гатуюць памінальную вячэру.
Колькі апошніх спадзеваў крадуцца праз сэрца.

 


Translation: Peter Barasz

Kint vagyok

E

Elkezdtem érteni. Tudatom a nyájjal,
nem vigyáz rá senki. Alkony van, üres.
Mától minden ember egyenragú lesz.
Érteni tudatom. Minden versem várfal.
Magány van itt, tudtuk. Hófehér a bánat.
Lassított teremtést narrál a jó Isten.
Étel, ital bőven. Csak éppen só nincsen.
Sok lelkem van. Pár napja kiszállnak
mélyálmos testemből. Fényűző ájulás.
Ha nem a lélek sárgul, megsárgulna más.
Félelmetes, ahogy folyton létezni kívánnak
a szenvedők. A sminkelt könnyek utcabálja
folyik. Keresztbe kasulás. És nem minden hiába.
Fejemet ráhajtom a pocsolyák kútjára.
Készítik már nekem a kegyelmi ozsonnát.
A szívemen néhány utolsó remény oson át.

 

 

Fotografia: Készítette: Szilágyi Lenke – http://www.origo.hu/kotvefuzve/blog/20100924-tiz-kolto-a-kolteszetrol-es-faludy-gyorgy-rol-varady.html, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=44961510
Zobacz inne utwory autora->
Zobacz inne utwory w tym języku->