Utwory

Māris Salējs

*** [es nespēju tajā visā iedziļināties]

*** es nespēju tajā visā iedziļināties es nespēju tajā vietā beigties un sākties man par to visu maksāt var nākties ar dzīvi un sevi. pret augli paceļu roku tā ir tik caurspīdīga ka nobīstos tādēļ uzlasu augļus kritušos tādēļ uzlasu...
Czytaj dalej >>
Anikó Láng

Glamúr

Keď v krčme vyhlásili, že by som so sebou už mala dačo spraviť, lebo nestíhajú po mne zametať opadané chlpy, vážne som sa zamyslela nad svojím životom. Aj môj spolubývajúci mi pred časom hovoril, že ho chlpy z mojich nôh...
Czytaj dalej >>
Ana Ristović

Peglom preko crte

Jedna prastara karirana platnena maramica iznebuha zalutala među oprani veš ne zahteva od pegle baš ništa posebno.   Osim da se vrhom pažljivo, nežno kreće po njenim poljima kao po šahovskoj tabli koja pamti gde je nekoliko suza davno izgubilo...
Czytaj dalej >>
Ana Ristović

Wiersz wiosenny

Trzy staruszki jedzą lody Capri w ciszy na ławce przed nową kawiarnią i patrzą, jak robotnicy rozwijają dywan z prawdziwą angielską trawą.   Później przez chwilę przyglądają się patyczkom, z domkiem, autem i symbolem euro, oblizują się, rzucają je w...
Czytaj dalej >>
Ana Ristović

ID

Usred zimskog dana neko ti ukrade novčanik u prepunom autobusu na liniji toj i toj, s njim i ličnu kartu. I, šta sad? Ama baš ništa. Provodiš dane   gledajući kroz prozor i zamišljajući kako sneg veje po tvom matičnom...
Czytaj dalej >>
Andrzej Stasiuk

Babka i duchy (z tomu Grochów)

Moja babka mieszkała na Podlasiu. Chata nie stała we wsi. Mówiło się na to „kolonia” — luźno rozrzucone zagrody, oddzielone osikowymi zagajnikami i szpalerami starych, strzelistych topól. Dom stał w sadzie. Latem w samo południe panował tutaj chłód. Jabłonie były...
Czytaj dalej >>
Kristian Novak

Ciganin, ali najlepši

M / RAHLO TLO Samo su dva iskonska straha, jesi znala to? Rodiš se sa strahom od glasnih zvukova i strahom od padanja. Ozbiljno, imaš na internetu. Ostalih stotinu fobija naučiš od bližnjih. Neke te čuvaju od opasnosti, da. Ali...
Czytaj dalej >>
Miłosz Waligórski

divas māsas un ķēniņš

Taisnība ir to pusē, kas raksta, nevis to pusē, kas kādu – noteikti vērā ņemamu – iemeslu dēļ neraksta. Janušs Dževuckis (šeherezāde) viņu izglāba runāšana tumsā kad pa logiem izgāž samazgas iedams šauru dubrovniku ieliņu EJU EJU EJU - mūrmauroja...
Czytaj dalej >>
Serhij Żadan

Biec bez wytchnienia

Chudy, powtarzał sobie, przegiąłeś, chłopie! Jak zamierzasz im powiedzieć? Wcale nie powie. Posiedział ze starym, obejrzeli wiadomości. Wysłużony telewizor, kolory jeszcze nie zniknęły, ale mocno wyblakły. Prezenterzy wyglądają jak nieświeże ryby: ciemnoszarzy i pewnie śmierdzą. Chudy pokręcił się po pokoju,...
Czytaj dalej >>
Dejan Aleksić

Noć i Danska

Volim male uređene države Koje u sebi imaju nešto dansko I gde trulo može biti samo voće, Ako već nije na platnu Obešenom o zid svetlog salona Gde mala Lerke češlja lutku. Ipak, sreća nas ponekad sačeka Na mestima odakle...
Czytaj dalej >>
Miłosz Waligórski

psie głosy nie idą w niebiosy

Pod pedetem „Hermes” w górę szczeka pies. Jest noc, niebo skrzy gwiazdami. O, jedna właśnie spadła. z tomu Sztuka przekładu (2018, Forma, Szczecin)  
Czytaj dalej >>
Liubow Jakymczuk

Meruňky Donbasu

Meruňky Donbasu Poema o šachtách a fabrikách o helmě mého táty a o pohádce mé babičky a všechno to, o čem mi už dávno zakázali psát. Tam, kde nerostou meruňky, začíná Rusko Uhlí obličeje S očima mořskýma modrýma A s...
Czytaj dalej >>
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Мадам Батефляй

Батерфляй лежала на татамі з сіна, наче плід, розчахнутий мечем харакірі, хтось надбіг, хтось постукав в паперові стіни i розвЕрзлись смертельні провалля і діри. Вчула його голос. Заклятий! Захриплий! Й почала звиватись як гусінь пістрява на боках, на ліктях –...
Czytaj dalej >>
Kazimiera Kazijevaitė-Astratovienė

Siedem pokoleń (fragmenty)

Burza Kiedy po siedmiu latach Barbara wstała od maszyny do szycia i zabrała się za porządkowanie Domu, zauważyła coś dziwnego – pojawił się dodatkowy pokój. A może to ona się pomyliła? Może po prostu o nim zapomniała? Tak czy siak,...
Czytaj dalej >>
Serhij Żadan

Бігти, не зупиняючись

«Худий, – говорив він собі, – Худий, ну, ти даєш! Як ти їм, цікаво, збираєшся це сказати?» Вирішив узагалі не говорити. Посидів зі старим, подивився новини. Телевізор у них давній, кольори не те щоби зникли, але виблякли. Ведучі схожі на...
Czytaj dalej >>