Dzieła w języku: беларуская
Хопіць!
Расці, як дрэва, проста – зусім не дастаткова. Скрозь гісторыю нельга прайсці наўпрост, як вольны электрон проходзіць праз цела. Мала будзе аплаціць самому ці папалам. Трэ не толькі прыйсці, але й ісці далей. Няўжо хто пустым, тупым гультаём быць можа...
Czytaj dalej >>
Я знадворку
Я пачаў разумець. Паведамляю чарадзе, што ніхто яе не беражэ. Прыцемкі пустыя. Ад сёння ўсе людзі – раўнапраўныя. Разумець сваю свядомасць. Любы мой верш – крапасная мураванка. Тут самота, мы ведалі. Беласнежны смутак. Гасподзь апавядае запаволенае стварэнне. Ежы, пітва –...
Czytaj dalej >>
Як казаць НЕ. Інструкцыя.
Стань роўна. Ногі злёгку расстаўленыя, для размінкі можаш пакруціць галавой. Важна: толькі гарызантальна, прынамсі ў нашай краіне. Спачатку направа, потым налева і яшчэ раз. Або наадварот. Н. Кончыкам языка дакраніся да пярэдніх зубоў на самай мяжы з паднябеннем. Гэта зычны,...
Czytaj dalej >>
*** [цяпер мера поспеху]
цяпер мера поспеху калі ты не трапіў на здымак цябе не запомнілі не апазналі ніхто не затэгаў ты рады ты не цікавіш нікога сорамна іншым прызнацца твая няёмкая мара быць другарадным персанажам ізалятар у разрэзе самы бяздарны комікс працуе групоўка...
Czytaj dalej >>
Нацыянальная iдэя
узяць лыжку гною і лыжку мёду на кілаграм мірнага неба моцна збоўтаць і раздаваць бясплатна на новы год і вялікдзень іншыя сьвяты таксама пасуюць паказаць сытае жыцьцё забраць сытае жыцьцё потым вярнуць але з папраўкамі ў законах ...
Czytaj dalej >>
ці ёсць у кране ў нас гарачая вайна
*** ці ёсць у кране ў нас гарачая вайна ці ёсць у кране ў нас халодная вайна як гэта няўжо зусім без вайны абяцалі ж што будзе пасля абеду на ўласныя вочы бачылі аб’яву “вайна з’явіцца пасля чатырнаццаці нуль нуль”...
Czytaj dalej >>
На беразе Волі
Лета на беразе Волі. Да ранку нямнога. Стужачка сонца, а потым — яшчэ, і яшчэ. Воля ня ловіцца ў рукі разьліку зямнога. Хваля ня ловіцца ў рэкі, бо сонцам цячэ. Хваля мацнее — і сьвет на вачах маладзее, юны...
Czytaj dalej >>
Сьвежае пакаленьне
старая моладзь залізвае раны а ў гэтай новай яшчэ ўсё наперадзе курорты адчаю вязьніцы ведаў іх вочы блішчаць як рыбіная луска ў цёмнай вадзе пакуль яшчэ вучацца рабіць выбар між праўдай і крыўдай гамбургерам і хатдогам сэксам...
Czytaj dalej >>
*** [прачынайся, вандроўная]
прачынайся, вандроўная, бачыш, дзе мы захраслі?! тут сканалі ад роспачы кафка, оруэл, хакслі. тут не ведаюць дна і ўсе разам лятуць у прадонне. тут па міні-армагедоне ў кожным раёне. прачынайся, псіхея, вандроўніца! пойдзем на шпацыр! тут любілі маўчаць, таму зараз...
Czytaj dalej >>
[…] Жыцьцё аўтазапраўка
Жыцьцё аўтазапраўка на ўзбочыне шашы у незнаёмай мясцовасьці свабода запальнічка у зьнямелай руцэ. tłum. Andrej Chadanowicz
Czytaj dalej >>
[…] Адкуль ты, птушыная зграя
– Адкуль ты, птушыная зграя, вусьцішная навала? – Мы, капелане, з гораду. Таго, якога ня стала. Мы прыйшлі, капелане, з паклажай стомы і болю. Перадай сваім, што страляць няма па кім ужо болей. Наш горад з жалеза й каменю быў...
Czytaj dalej >>
Казка хуткага прыгатавання
Цела святое, цела патрэбнае. Гаворыць чалавек, якому цяжка заснуць без чыёйсьці нагі, пераплеценай з ягонай нагою, без судакранання ступняў, бо гэта замыкае сістэму. Гэта герметычны кругабег, асцярожна замыкаць шуфляды, заплюшчваць павекі, несці няспыннае бязладдзе ўнутры. Цемра ў белых сценах –...
Czytaj dalej >>
*** (у роце гэтага горада)
у роце гэтага горада суха, нягледзячы на дажджы. я загалоўныя літары пакідаю на апошні глыток. вільготныя алфавіты чужыя прывабліваюць языкі нашых віз, але не спатоліць смагу закамянелых крылаў, што мы так доўга расцілі, каб лётаць, якімі ахвяравалі, каб не вяртацца....
Czytaj dalej >>
Дэгенератыўны слоўнік (фрагменты)
БУХЛО: Бырла Ужо з даўным даўна, з незапамятных часоў, бырла абрасло разнымі лігендамі і міфамі. Як аб’ект ўсенароднай любові і нежнасьці яно мае мноства ласкавых і ня очэнь імён: бырла, шмурдзюк, барматуха, вінішча, чарлік (ці проста чарлі), пладова-выгаднае. бырла, шмурдзюк,...
Czytaj dalej >>
Самота
Фрагмент зборніка “Санаторый пад клепсідрай” Я сяджу і слухаю цішыню. Пакой па-простаму пабелены вапнай. Часам на белай столі выстрэльвае курыная лапка расколіны, часам кавалак тынку з шапаценнем адстае ад сцяны. Ці трэба казаць, што мой пакой замураваны? Як гэта? Замураваны?...
Czytaj dalej >>