Dzieła związane z tagiem: depresja
Psi sitnih rasa
Najpre je pao sneg i bila sam nemoćna. Potom je počelo da se zaoštrava. Potom sam šest puta boravila na zatvorenim odeljenjima nekoliko psihijatrijskih bolnica, mahom u Kobježinu. Na kraju su me na silu poslali na grupnu bihevioralnu terapiju i...
Czytaj dalej >>
Церебро
Саша тоді мені сказала, що дуже боїться потойбічного життя, точніше, його невизначеності. І що найкраще, аби воно було спокійним і без жодних сюжетів. Вона так і сказала: «Щоби без сюжетів». Їй хотілося то теплого моря, то темного екрана, то безгомінного...
Czytaj dalej >>
Одинадцять нових віршів
РЕКВІЄМ ДЛЯ КИЦІ (25 VII 2004 – 18 XII 2005) Полюй з янголятами. *** БЛАГО ІСТИНА Й КРАСА Риюся у блазі, істині та красі. Зарився. *** ВІРА ВАЖЛИВА .Так. *** WHITE POWER Я біла людина. У мене білий язик. (Найімовірніше,...
Czytaj dalej >>
Jedenaście nowych wierszy
REQUIEM DLA KICI (25 VII 2004 – 18 XII 2005) Poluj z aniołkami. *** DOBRO PIĘKNO I PRAWDA Grzebię w dobru, pięknie i prawdzie. Zagrzebałem się. *** WAŻNA JEST WIARA .Tak. *** WHITE POWER Jestem białym człowiekiem. Mam biały język....
Czytaj dalej >>
Psy ras drobnych
Najpierw spadł śnieg i byłam bezradna. Później zaczęło się jątrzyć. Później sześć razy byłam na oddziałach zamkniętych kilku szpitali psychiatrycznych, najczęściej w Kobierzynie. Za ostatnim razem przymusowo skierowano mnie na grupową terapię behawioralną i kiedy – po trzech miesiącach codziennej...
Czytaj dalej >>
Cerebro
Sasza powiedziała mi wtedy, że bardzo boi się życia po śmierci, a dokładniej jego nieokreśloności. Najlepiej, jakby było spokojne i pozbawione fabuły. Właśnie tak powiedziała: „Żadnych fabuł”. Chciała czy to ciepłego morza, czy ciemnego ekranu, a może bezgłośnego majowego pola...
Czytaj dalej >>