Andrzej Stasiuk

English and Russian below

Andrzej Stasiuk urodził się w 1960 roku w Warszawie. Mieszka w Beskidzie Niskim. Prozaik i eseista. Laureat wielu nagród, m.in. Nagrody Literackiej Nike 2005, Międzynarodowej Nagrody Literackiej Vilenica 2008, Nagrody Literackiej Gdynia 2010, Austriackiej Nagrody Państwowej w dziedzinie literatury europejskiej 2016. Jego książki są tłumaczone na niemal wszystkie języki europejskie, a także na koreański. W języku rosykskim ukazały się dotychczas Biały kruk, Dukla, Dzięwięć, Jadąc do Babadag i fragmenty innych.

Andrzej Stasiuk was born in 1960 in Warsaw. He lives in Beskid Niski. He is a prose writer, essayist, and a winner of multiple literary prizes, among others: Nike Literary Award in 2005, Vilenica Literary Award in 2008, Gdynia Literary Prize in 2010 and Austrian State Prize for European Literature in 2016. His books have been translated into most European languages and Korean. Some of his books, including Biały krukDuklaDzięwięćJadąc do Babadag have been published in Russian.

Анджей Стасюк родился в 1960 году в Варшаве. Живет в Бескиде Низком. Прозаик и эссеист. Лауреат множества премий, в числе которых Литературная премия «Нике-2005», Международная литературная премия Виленицы-2008, Литературная премия Гдыня-2010, Европейская литературная премия-2016. Его книги переведены почти на все европейские языки, а также не корейский. Русскому читателю знакомы такие произведения Стасюка, как «Белый ворон» (Азбука-классика, 2003), «Дукля» (НЛО, 2004), «Девять» (Азбука-классика, 2005), «На пути в Бабадаг» (НЛО, 2009), а также фрагменты других книг.

Foto © Cai Caslavinieri

Dzieła autora

15.09.2019 Andrzej Stasiuk

Babka i duchy (z tomu Grochów)

Moja babka mieszkała na Podlasiu. Chata nie stała we wsi. Mówiło się na to „kolonia” — luźno rozrzucone zagrody, oddzielone osikowymi zagajnikami i szpalerami starych, strzelistych topól. Dom stał w sadzie. Latem w samo południe panował tutaj chłód. Jabłonie były...
Czytaj dalej >>
06.08.2019 Andrzej Stasiuk

«Бабка и ду́хи» из сборника «Грохов»

Моя бабка жила в Подлясье. Хата стояла не в деревне. Это называли «выселками» — свободно раскиданные дворы, отделенные друг от друга осиновыми рощами и шпалерами старых остроконечных тополей. Дом был окружен садом. Летом, в разгар дня, здесь царила прохлада. Яблони...
Czytaj dalej >>