16.01.2023
Ija Kiwa
Этот гробик – твой, мальчик, твой, не бойся, ложись, Зажимая в ладошке пулю по имени жизнь, Мы не верили в смерть, видишь – крестики из фольги, Слышишь – все колокольни сорвали себе языки? Мы тебя не забудем, веришь ли, веришь...
Czytaj dalej >>
15.03.2022
Ija Kiwa
czy w naszym kranie jest ciepła wojna czy w naszym kranie jest zimna wojna jak to naprawdę nie ma wojny obiecali że będzie po południu przecież było ogłoszenie „dostawa wojny zostanie wznowiona po godzinie czternastej” już trzy godziny bez wojny...
Czytaj dalej >>
16.02.2022
Ija Kiwa
Niczego się nie bój, chłopczyku, mamy dla ciebie trumienkę, Na kuli o nazwie życie zaciśnij drobną rękę, Bo kto by wierzył w śmierć… Widzisz? – z pazłotka krzyżyki, Słyszysz? – wszystkie dzwonnice wyrwały sobie języki. Nie zapomnimy o tobie, wierzysz...
Czytaj dalej >>
13.12.2021
Dmitrij Strocew
это самое счастливое время всей моей жизни говорит это как жизнь после смерти сама жизнь вместо смерти это невозможно объяснить и не надо невозможно было предугадать и невозможно не признать мгновенно это идешь среди мертвых домов и вдруг воскрешение мертвых...
Czytaj dalej >>
13.12.2021
Dmitrij Strocew
* to najszczęśliwszy czas w moim życiu mówi jest jak życie po śmierci samo życie zamiast śmierci tego się nie da objaśnić i też nie trzeba nie sposób było przewidzieć nie sposób nie przyjąć natychmiastowo że idziesz pomiędzy martwymi domami...
Czytaj dalej >>
06.10.2021
Ija Kiwa
есть ли у нас в кране горячая война есть ли у нас в кране холодная война как неужели совсем нет войны обещали же что будет после обеда собственными глазами видели объявление «война появится после четырнадцати ноль ноль» и вот уже...
Czytaj dalej >>
30.09.2021
Alona Sojko
В глухой белорусской деревне в ошмянском районе гродненской области счастливо живут семьей два гея-механизатора. Их историю записала Алена Сойко Эта история, которая может вам показаться невероятной (да и нам поначалу казалась), тем не менее совершенно правдива. Имена героев и место...
Czytaj dalej >>
30.09.2021
Alona Sojko
Głucha białoruska wieś w rejonie oszmiańskim obwodu grodzieńskiego. Mieszka tu razem dwóch mechaników-gejów: Walerij Sidorienko (35 lat) i Siergiej Ostapczuk (33 lata). Ich historię zapisała Alona Sojko. Walerij: No urodziłem się w tej wiosce, mieszkam tu do dziś, nazywa się...
Czytaj dalej >>
21.09.2021
Dmitrij Strocew
* jak wam pomóc pyta szwedzkie radio jak was wesprzeć powtarza pytanie telewizja spróbujcie uwierzcie w nasze szczęście dzielić cierpienie to za mało tylko podzielona radość pomnoży nasze siły pomoże wyjść na światło 12.03.2021 przeł. Agnieszka Sowińska
Czytaj dalej >>
01.07.2021
Zmicer Waynowski
To było w okresie, gdy kobiece marsze protestacyjne musiały zmienić formę. Reżim zaczął przechodzić od obrony od ataku: ludzie w czarnych maskach, bez emblematów, jeździli w tę i we w tę pozbawionymi rejestracji autobusami o przyciemnionych oknach i bez cienia...
Czytaj dalej >>
01.07.2021
Zmicer Waynowski
Это произошло в тот момент, когда еженедельные женские марши протеста вынуждены были поменять свой формат. Режим уже начал переходить из обороны в атаку и перестал «стесняться» хватать мирно протестующих женщин руками людей в черных масках и без знаков отличия, которые...
Czytaj dalej >>
30.06.2021
Ija Kiwa
*** ці ёсць у кране ў нас гарачая вайна ці ёсць у кране ў нас халодная вайна як гэта няўжо зусім без вайны абяцалі ж што будзе пасля абеду на ўласныя вочы бачылі аб’яву “вайна з’явіцца пасля чатырнаццаці нуль нуль”...
Czytaj dalej >>
21.01.2021
Dmitrij Strocew
* чем вам помочь спрашивает шведское радио как поддержать повторяет вопрос телевидение попробуйте поверьте в наше счастье мало разделить страдание только разделенная радость умножит наши силы поможет выйти на свет 12.03.2021
Czytaj dalej >>
13.10.2020
Ałła Gorbunowa
PIEŚŃ LUDZKICH DZIECIĄT O STAREJ OKCE IDĄCEJ DO DOMU Ludzkie dziecięta, głupie człowiecze dziatki chowają się za gałązkami w zimowym lesie, śledzą starą Okkę. Stara Okka idzie ścieżką do swojego domu; za ścieżką – jezioro, pada śnieg. Dzieci śledzą Okkę i w...
Czytaj dalej >>
12.09.2020
Ałła Gorbunowa
ПЕСНЯ ЧЕЛОВЕЧЕСКИХ ДЕТЕНЫШЕЙ ПРО СТАРУЮ ОККУ, ИДУЩУЮ ДОМОЙ ПО ТЕМНОМУ ЛЕСУ Человеческие детеныши, глупые человеческие детки, прячутся за ветками в зимнем лесу, следят за старой Окку. Старая Окку идет по тропе к своему дому; за тропой – озеро, падает снег....
Czytaj dalej >>