13.09.2019
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Батерфляй лежала на татамі з сіна, наче плід, розчахнутий мечем харакірі, хтось надбіг, хтось постукав в паперові стіни i розвЕрзлись смертельні провалля і діри. Вчула його голос. Заклятий! Захриплий! Й почала звиватись як гусінь пістрява на боках, на ліктях –...
Read on >>
13.08.2019
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
За містом, над проваллям, де берег озерний, блиском небо полоснувши тускле, дремле сімейство мідниць і дзбанів бляшАних, чиє дно часу-прожри ржава паща зжерла. Є певна душна поезія в недолі цього узбережжя, Так хворий в лихоманці бачить Полінезію і в диспропорції...
Read on >>
07.08.2019
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Gdy Butterfly leżała na macie słomianej, jak owoc przekrajana ciosem harakiri, ktoś nadbiegł, ktoś zapukał w papierowe ściany i rozbłysły śmiertelne odmęty i wiry. Usłyszała głos jego. Zaklęty! przeklęty! więc poczęła się rzucać, jak pstra gąsienica, na łokciach i na...
Read on >>
03.08.2019
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Oto Królowa Mrozu idzie przez ulicę, otoczona przez dziką snieżycę. Usta ma blade, zaciśnięte twardo i kapelusz z zasnieżoną kokardą – w ręku list. Czarne słowa na białym papierze, z których mróz swój początek bierze. Idzie prędko ku rzece. Zamarzłe...
Read on >>
02.08.2019
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Za miastem, nad urwiskiem, u brzegu jeziora, Blaskiem w niebo uderzając ostrym, Leży ławica miednic i dzbanów blaszanych, Których dno czas żarłoczny rdzawą szczęką przeżarł... Jest jakaś duszna poezja W niedoli tego wybrzeża, Jak gdyby się choremu śniła Polinezja I...
Read on >>
27.07.2019
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Jezioro: szyba w iskier tysiące rozbita, Pąk nenufaru: gładko sczesana najada, I wysoko nad wodą krążąca rybitwa, Która nagle, lup wziąwszy na cel - Z najsrebrzystszym patosem samą siebie łamie, Przeistacza się w szmatę a następnie w kamień I pionem...
Read on >>
13.07.2019
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Озеро: в друзках іскор шиба кришталева. Брость латаття: голівка гладка наяди. В піднебессі над плесом кружляє мева й враз намітивши оком жертву – з найсрібнішим пафосом сама себе ламле, обертається в шмату, а відтак у камінь, вниз стрімко кане. Й...
Read on >>
13.07.2019
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Ось Снігова Королева бруками кроки сіє, вся у сніжниці дикій, вся у дикій завії. Губи поблідлі в усмішці заціпенілій, брошка на капелюшку, а на брошці тій – іній. Лист у руці. Білий аркуш і чорний почерк – фрази ті ледом...
Read on >>