Miłosz Waligórski
English and Latvian below
Miłosz Waligórski (ur. w 1981 r. w Bydgoszczy) – slawista i hungarysta. Mieszka i pracuje w Nowym Sadzie. Laureat Nagrody im. Adama Włodka (2015) i Bydgoskiej Nagrody Literackiej „Strzała Łuczniczki” (2018). Przekłady z węgierskiego, słowackiego i serbsko-chorwackiego oraz teksty własne (poezję i prozę) publikował w wielu pismach literackich. Tłumaczony na słoweński, rusiński, serbski, litewski i łotewski. Przełożył kilkanaście książek, wydał pięć tomów wierszy: 36 sposobów na pustkę (2012), 32 ślady ku (2015), Długopis (2017), Sztuka przekładu (2018) i Ziele i zoo (2019, razem z Anną Waligórską) – i dwa zbiory opowiadań: Kto to widział (2016) i Małe prozy (2016, razem z Anną Waligórską).
Miłosz Waligórski (born in 1981 in Bydgoszcz) – is a graduate in Slavic and Hungarian studies who lives and works in Novi Sad. A laureate of Adam Włodek Award in 2015 and Strzała Łuczniczki Award of the City of Bydgoszcz in 2018. His translations from Hungarian, Slovakian and Serbo-Croatian and his own works (poetry and prose) were published in multiple literary magazines. He translated several books and authored five books of poetry: 36 sposobów na pustkę (2012), 32 ślady ku (2015), Długopis (2017), Sztuka przekładu (2018) i Ziele i zoo (2019, with Anna Waligórska) and two books of short novels: Kto to widział (2016) and Małe prozy (2016, with Anna Waligórska). His works have been translated into Slowenian, Rusyn, Serbo-Croatian, Lithuanian and Latvian.
Milošs Vaļigurskis (dz. 1981. Bidgoščā) – slāvu un ungāru literatūras speciālists. Dzīvo un strādā Novijsadā. Adama Vlodkas (2015) un Bidgoščas literatūras balvas „Strzała Łuczniczki” (Strēlnieces bulta, 2018) lauretāts. Tulko no ungāru, slovāku un serbhorvātu valodām. Daudzi oriģinālprozas un dzejas darbi publicēti literāros izdevumos. Miloša Vaļigurska dzeja ir publicēta slovēņu, rusīnu, lietuviešu un nu jau arī latviešu valodā. Viņa tulkojumā publicētas vairāk nekā desmit grāmatas, izdotas piecas oriģināldzejas grāmatas: 36 sposobów na pustkę (36 tukšuma veidi, 2012), 32 ślady ku (32 pēdas uz, 2015), Długopis (Pildspalva, 2017), Sztuka przekładu (Tulkošanas māksla, 2018) un Ziele i zoo (Zāles un zoo, 2019, razem z Anną Waligórską) – un divi stāstu krājumi: Kto to widział (Kurš to redzēja, 2016) un Małe prozy (Mazā proza, 2016, kopā ar Annu Vaļigursku).