Dzieła pochodzące z kraju: Serbia

17.10.2020 Ana Ristović

Żelazkiem za linię

Płócienna chusteczka w kratkę, bardzo stara, nieoczekiwanie znalazła się wśród wypranych rzeczy, nie wymaga jednak szczególnego traktowania,   wystarczy, że żelazko będzie ostrożne, że wygładzi kanty, które pamiętają, że na tych polach łzy przegrały w szachy z jesiennym katarem.  ...
Czytaj dalej >>
25.09.2020 Ana Ristović

ID

Pośród zimowego dnia w tłocznym autobusie linii tej a tej ktoś kradnie ci portfel, wraz z nim dowód osobisty. I co dalej? Nic. Dni upływają   na patrzeniu przez okno, wyobrażasz sobie, jak śnieg zasypuje twój PESEL, zdjęcie, odcisk palca;...
Czytaj dalej >>
25.09.2020 Ana Ristović

Złote śmieci

Tej nocy runie na nas rój spadających gwiazd, posypie się złoty deszcz (następny za czterdzieści lat).   A czy wiesz, że wszystko, co bierzesz dziś za piękno, co zachwyca cię na pogodnym niebie, to w gruncie rzeczy odpadki z kosmosu,...
Czytaj dalej >>
25.03.2020 Ana Ristović

Prolećna

Tri starice u tišini jedu sladoled kapri na klupi ispred novog kafića dok gledaju radnike kako razmotavaju rolne tepiha sa pravom engleskom travom   A onda, nakon pojedenog sladoleda zure u štapiće na kojima je nacrtana kućica, auto i evro,...
Czytaj dalej >>
25.01.2020 Ana Ristović

Zlatni otpad

Noćas će pasti na hiljade zvezda padalica prosuće se nad nama zlatna kiša jednom u četrdeset godina   A znaš li da je ono što vidiš kao lepotu i čemu se diviš sad na vedrom nebu u stvari samo meteorski...
Czytaj dalej >>
25.09.2019 Ana Ristović

Peglom preko crte

Jedna prastara karirana platnena maramica iznebuha zalutala među oprani veš ne zahteva od pegle baš ništa posebno.   Osim da se vrhom pažljivo, nežno kreće po njenim poljima kao po šahovskoj tabli koja pamti gde je nekoliko suza davno izgubilo...
Czytaj dalej >>
25.09.2019 Ana Ristović

Wiersz wiosenny

Trzy staruszki jedzą lody Capri w ciszy na ławce przed nową kawiarnią i patrzą, jak robotnicy rozwijają dywan z prawdziwą angielską trawą.   Później przez chwilę przyglądają się patyczkom, z domkiem, autem i symbolem euro, oblizują się, rzucają je w...
Czytaj dalej >>
25.09.2019 Ana Ristović

ID

Usred zimskog dana neko ti ukrade novčanik u prepunom autobusu na liniji toj i toj, s njim i ličnu kartu. I, šta sad? Ama baš ništa. Provodiš dane   gledajući kroz prozor i zamišljajući kako sneg veje po tvom matičnom...
Czytaj dalej >>
14.09.2019 Dejan Aleksić

Noć i Danska

Volim male uređene države Koje u sebi imaju nešto dansko I gde trulo može biti samo voće, Ako već nije na platnu Obešenom o zid svetlog salona Gde mala Lerke češlja lutku. Ipak, sreća nas ponekad sačeka Na mestima odakle...
Czytaj dalej >>
16.08.2019 Dejan Aleksić

Mali sentymentalni ogled o metli

Metle se rađaju kao starice. Čim dođu na svet, imaju da šapnu Nešto mudro i za opšte dobro. Epski tihuju u svojim ćoškovima Gde se svetlost odmara od velikih dela – Ta patrijarhalna svetlost domova Zanavek izgubljenih u epohama. Ne...
Czytaj dalej >>
19.07.2019 Dejan Aleksić

Resztka dogorywającego światła

Schowałem się przed deszczem Pod okapem witryny koła łowieckiego. Za szybą dwóch staruszków Grało w szachy pod porożem Niby pod upiorną jarzeniówką. Królowie i królowe, Przed chwilą wyjęci z sarkofagu, Cierpliwie czekali na ludzki dotyk. Z mojego punktu widzenia Partia...
Czytaj dalej >>
19.07.2019 Dejan Aleksić

Noc i Dania

Lubię małe, schludne kraje, Które mają w sobie coś z Danii. W takich krajach gniją tylko owoce, Chyba że wcześniej ktoś przeniósł je na płótno I zawiesił w słonecznym salonie, Gdzie mała Lærke czesze swoją lalkę. A jednak szczęście czasem...
Czytaj dalej >>
19.07.2019 Dejan Aleksić

Kilka sentymentalnych uwag o miotle

Miotły, szafarki Mądrości i uniwersalnych prawd, Na świat przychodzą stare. Z rozmachem kontemplują kąty, Gdzie po wielkich czynach światło – Patriarchalne światło chat Zatopionych w mrokach dziejów – Odzyskuje siły. Mioteł nie zaprząta ciężar gatunkowy, Można je obsadzić w dowolnej...
Czytaj dalej >>
19.07.2019 Dejan Aleksić

Wejrzenia wstępne

W słowie oko oczu jest dwoje Mała kość Między nimi Spaja je w jedno Mowa to światło – Co było do okazania Ty musisz jedynie przejrzeć z tomu Godziny pracy raju (2018) przekład Miłosz Waligórski redakcja Paulina Ciucka © Copyright for the...
Czytaj dalej >>
16.07.2019 Dejan Aleksić

Prolegomena

U reči oko dva su oka Malena kost Između njih Drži vid na okupu Pružam dokaz Da govor je svetlost Tvoje je samo Da progledaš iz zbirke Radno vreme raja (2018) prevod sa srpskog jezika Miłosz Waligórski
Czytaj dalej >>